Pierścień z Tolkiena
[w:] „Wyszkowiak” nr 24/2011 z 14 czerwca 2011 r.
Nie tylko wyznawcy powieści fantasy, ale pewnie większość czytelników oglądało film, określę to najogólniej z serii „Władca Pierścienia”. Tomy powieści Tolkiena są o wiele bardziej mniej przyjazne w odbiorze niż hollywoodzka produkcja filmowa.
Zapewne znany jest również motyw pierścienia i o co w tym motywie chodziło. Pierścień powodował, że ten, kto go posiadał, miał wszystko i był żądny bogactw świata. Również wiecznej sławy.
Dlatego pierścień niesiony był do Mordoru przez Hobbitów i tam miał zostać unicestwiony, aby raz na zawsze pozbyć się jego zgubnej emocji. Emocja ta bowiem powodowała wojny, niezgody, śmierci, łamanie więzów przyjaźni. Na pozór każdy zdawał sobie sprawę z tego, jakie zagrożenie niesie ze sobą ów pierścień. Lecz gdy tylko ktoś zakładał go na palec, ten od razu go czarował. Zniewalał. I dana postać stawała się jego niewolnikiem. Chociażby miała najbardziej krystaliczny charakter.
Symbolika pierścienia, jaką nałożył na pewien zestaw ludzkich pragnień szacowny profesor Tolkien, pisząc swoją epopeję, odnosi się do przemożnej chęci posiadania. Władzy, prestiżu, poważania. Okazuje się, że Tolkienowski Pierścień istnieje. Wystarczy tylko spojrzeć dokoła. Jak pod różnymi wpływami (dostatki, władzy itd.) zaczyna się zmieniać psychika ludzka. Można wtedy rzec, że właśnie dostali ów pierścień i nie wytrzymują jego czarowania. Ale nie zawsze pierścień źle się kojarzy.
Jego znaczenie jest bardzo symboliczne. W niemal wszystkich kulturach oznaczał magiczny krąg, właśnie ze względu na swój kształt. Dlatego takie duże znaczenie mają sygnety rodowe.
Według nauk kulturoznawczych sygnet oznaczał zawsze potęgę, rangę i stanowisko, stąd przekazywanie sygnetów rodowych miało swoje mentalne znaczenie. Nie chodziło o danie synowi np. samego pierścienia, jako takiego, ale nadanie mu przywilejów przodków, ich godności, rodowych właściwości, aby niósł je przez życie, a potem przekazał swoim dorosłym dzieciom, jako spuściznę pokoleń.
Pierścienie w folklorze i w bajkach występowały jako magiczne talizmany. Chroniły od kalectwa, ran, złych uroków, przekleństw, rzucanych przez lokalne czarownice. Pierścień również ma swoje znaczenia w chrześcijaństwie. Na przykład stanowił symbol św. Franciszka z Asyżu, zaślubiającego Pannę Biedę.
W „Dziejach króla Artura” spisanych ok. 1400 r. pojawia się motyw Pierścienia Ogiera Duńczyka, dany mu przez czarodziejkę Morgan le Fay. Pierścień ten miał odganiać wszelkie choroby i dawać młodość.
Istnieje też tzw. Pierścień Skarbka. Król Henryk V pokazał wojewodzie Skarbkowi z Góry swój skarbiec. Chciał go onieśmielić bogactwem. Skarbek natomiast wrzucił swój pierścień do skrzyń, wypełnionych bogactwami i powiedział – według kronikarza Jana Długosza :” „Idź złoto do złota. My Polacy, żelazo wolimy”.
Znaczenie obrączki ślubnej również jest spektakularne. Z greckiego obrączka to „arrabon”. Tłumaczy się, jako „zastaw”. Istnieją nawet przysłowia powiązane z tym procederem. Np. „za wdowcem rzucaj kamieniem, a za młodzieńcem pierścieniem”.
Pierścień noszony na placu wskazującym oznacza wyniosłość, arogancję, pychę. Po tym prawdopodobnie rozpoznawało się przymioty danej osoby. Sposób, w jaki przyozdabia swoje palce i które z nich.
Pierścienie z trupią czaszką, bardzo popularne w średniowieczu, miały odzwierciedlać panującą wówczas maksymę „memento mori”, tj. pamiętaj o śmierci. Znaczyło to, że wszyscy zostaniemy wciągnięci w taniec śmierci i jej nie unikniemy.
Pierścień również oznaczał pełnomocnictwo, upoważnienie. To dlatego królowie dawali pierścienie swoim posłańcom, emisariuszom, w ten sposób upoważniając ich do głoszenia królewskich wieści.
Słynne są jeszcze cztery Złote Pierścienie papieża Innocentego III. Wysłane one zostały w 1205 roku do Jana bez Ziemi – króla Anglii. Oznaczały cztery cnoty, jakie składają się na siłę ducha człowieka: męstwo, umiarkowanie, rozwaga, sprawiedliwość.
Papież również dołączył do owej niesamowitej przesyłki wyjaśnienie i opis specyfiki pierścieni. Zatem pierścień z kamieniem topaz oznaczał dobroczynność i filantropię, z zielonym szmaragdem – wiarę, niebieskim szafirem – nadzieję, a czerwonym granatem – miłosierdzie.
Warto pamiętać o tej niezwykłej symbolice, gdy komuś zapragniemy podarować pierścionek. Niech nie będzie on tylko biżuterią.
Daria Galant
Zapewne znany jest również motyw pierścienia i o co w tym motywie chodziło. Pierścień powodował, że ten, kto go posiadał, miał wszystko i był żądny bogactw świata. Również wiecznej sławy.
Dlatego pierścień niesiony był do Mordoru przez Hobbitów i tam miał zostać unicestwiony, aby raz na zawsze pozbyć się jego zgubnej emocji. Emocja ta bowiem powodowała wojny, niezgody, śmierci, łamanie więzów przyjaźni. Na pozór każdy zdawał sobie sprawę z tego, jakie zagrożenie niesie ze sobą ów pierścień. Lecz gdy tylko ktoś zakładał go na palec, ten od razu go czarował. Zniewalał. I dana postać stawała się jego niewolnikiem. Chociażby miała najbardziej krystaliczny charakter.
Symbolika pierścienia, jaką nałożył na pewien zestaw ludzkich pragnień szacowny profesor Tolkien, pisząc swoją epopeję, odnosi się do przemożnej chęci posiadania. Władzy, prestiżu, poważania. Okazuje się, że Tolkienowski Pierścień istnieje. Wystarczy tylko spojrzeć dokoła. Jak pod różnymi wpływami (dostatki, władzy itd.) zaczyna się zmieniać psychika ludzka. Można wtedy rzec, że właśnie dostali ów pierścień i nie wytrzymują jego czarowania. Ale nie zawsze pierścień źle się kojarzy.
Jego znaczenie jest bardzo symboliczne. W niemal wszystkich kulturach oznaczał magiczny krąg, właśnie ze względu na swój kształt. Dlatego takie duże znaczenie mają sygnety rodowe.
Według nauk kulturoznawczych sygnet oznaczał zawsze potęgę, rangę i stanowisko, stąd przekazywanie sygnetów rodowych miało swoje mentalne znaczenie. Nie chodziło o danie synowi np. samego pierścienia, jako takiego, ale nadanie mu przywilejów przodków, ich godności, rodowych właściwości, aby niósł je przez życie, a potem przekazał swoim dorosłym dzieciom, jako spuściznę pokoleń.
Pierścienie w folklorze i w bajkach występowały jako magiczne talizmany. Chroniły od kalectwa, ran, złych uroków, przekleństw, rzucanych przez lokalne czarownice. Pierścień również ma swoje znaczenia w chrześcijaństwie. Na przykład stanowił symbol św. Franciszka z Asyżu, zaślubiającego Pannę Biedę.
W „Dziejach króla Artura” spisanych ok. 1400 r. pojawia się motyw Pierścienia Ogiera Duńczyka, dany mu przez czarodziejkę Morgan le Fay. Pierścień ten miał odganiać wszelkie choroby i dawać młodość.
Istnieje też tzw. Pierścień Skarbka. Król Henryk V pokazał wojewodzie Skarbkowi z Góry swój skarbiec. Chciał go onieśmielić bogactwem. Skarbek natomiast wrzucił swój pierścień do skrzyń, wypełnionych bogactwami i powiedział – według kronikarza Jana Długosza :” „Idź złoto do złota. My Polacy, żelazo wolimy”.
Znaczenie obrączki ślubnej również jest spektakularne. Z greckiego obrączka to „arrabon”. Tłumaczy się, jako „zastaw”. Istnieją nawet przysłowia powiązane z tym procederem. Np. „za wdowcem rzucaj kamieniem, a za młodzieńcem pierścieniem”.
Pierścień noszony na placu wskazującym oznacza wyniosłość, arogancję, pychę. Po tym prawdopodobnie rozpoznawało się przymioty danej osoby. Sposób, w jaki przyozdabia swoje palce i które z nich.
Pierścienie z trupią czaszką, bardzo popularne w średniowieczu, miały odzwierciedlać panującą wówczas maksymę „memento mori”, tj. pamiętaj o śmierci. Znaczyło to, że wszyscy zostaniemy wciągnięci w taniec śmierci i jej nie unikniemy.
Pierścień również oznaczał pełnomocnictwo, upoważnienie. To dlatego królowie dawali pierścienie swoim posłańcom, emisariuszom, w ten sposób upoważniając ich do głoszenia królewskich wieści.
Słynne są jeszcze cztery Złote Pierścienie papieża Innocentego III. Wysłane one zostały w 1205 roku do Jana bez Ziemi – króla Anglii. Oznaczały cztery cnoty, jakie składają się na siłę ducha człowieka: męstwo, umiarkowanie, rozwaga, sprawiedliwość.
Papież również dołączył do owej niesamowitej przesyłki wyjaśnienie i opis specyfiki pierścieni. Zatem pierścień z kamieniem topaz oznaczał dobroczynność i filantropię, z zielonym szmaragdem – wiarę, niebieskim szafirem – nadzieję, a czerwonym granatem – miłosierdzie.
Warto pamiętać o tej niezwykłej symbolice, gdy komuś zapragniemy podarować pierścionek. Niech nie będzie on tylko biżuterią.
Daria Galant