Zeznania złożone – kiedy zwrot nadpłaty
Gdy z zeznania podatkowego wynika nadpłata podatku, możemy liczyć na jej zwrot kwoty. Im szybciej wywiązaliśmy się z obowiązku złożenia zeznania, tym szybciej zostaną zwrócone nam pieniądze. Maksymalny okres, jaki ma urząd skarbowy na zwrot nadpłaty, to 3 miesiące, o ile zeznanie złożone zostało zgodnie z ustalonymi wymogami i nie zawierało błędów czy też oczywistych omyłek.
Nadpłata
Nadpłata powstaje najczęściej, gdy w korzystamy z ulg podatkowych lub też rozliczamy się wspólnie ze współmałżonkiem. W podatku dochodowym od osób fizycznych nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego (art. 73 § 2 pkt 1 ordynacji podatkowej). Celem otrzymania zwrotu, wystarczy samo złożenie zeznania, nie trzeba składać dodatkowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty. W takim przypadku urząd skarbowy nie wydaje decyzji stwierdzającej nadpłatę (art. 74a cyt. ustawy).
Termin zwrotu nadpłaty
Wykazując nadpłatę w zeznaniu rocznym, urząd skarbowy dokonuje jej zwrotu, co do zasady w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia jego złożenia. Nie ma znaczenia, czy zeznanie złożone zostało w terminie czy też po terminie.
Za dzień złożenia zeznania uznaje się dzień jego złożenia w urzędzie skarbowym, dzień nadania na poczcie lub dzień, w którym otrzymaliśmy urzędowe potwierdzenie wysłania zeznania elektronicznie przez internet.
Jak to zawsze bywa, od każdej zasady są wyjątki. Czas oczekiwania na zwrot nadpłaty może ulec przedłużeniu przy dokonaniu korekty zeznania. Wówczas termin na zwrot nadpłaty zaczyna biec od nowa, tzn. od dnia jego skorygowania.
W przypadku składania korekty zeznania wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, termin otrzymania nadpłaty zależy od tego, czy urząd skarbowy wyda decyzję o stwierdzeniu nadpłaty. Gdy złożone zeznanie nie będzie budziło wątpliwości, urząd nie będzie wydawał decyzji stwierdzającej nadpłatę ( art. 75 § 4 cyt. ustawy).
Forma zwrotu nadpłaty
Zwrot nadpłaty następuje w jednej z dwóch form (art. 77b § 1 cyt. ustawy):
- na wskazany rachunek bankowy,
- w gotówce, jeżeli nie ma obowiązku posiadania rachunku bankowego, chyba, że osoba zażąda zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy, o ile został on podany na formularzu identyfikacyjnym/aktualizacyjnym – są to formularz CEiDG lub NIP-7 dla podatników posługujących się identyfikatorem podatkowym NIP – dotyczy to osób prowadzących działalność gospodarczą. Dla pozostałych osób, które posługują się identyfikatorem PESEL, jest to druk ZAP-3. Druki te należy wypełnić, gdy chcemy, aby nadpłata została zwrócona na konto.
Zwrot nadpłaty w gotówce realizowany jest:
- w formie przekazu pocztowego
- wypłaty z kasy urzędu skarbowego lub z kasy banku lub innej instytucji, z którą urząd skarbowy zawarł umowę na świadczenie usług w zakresie obsługi kasowej.
Osoby, które zdecydują się na dokonanie przez urząd skarbowy zwrotu nadpłaconego podatku za pośrednictwem Poczty Polskiej, liczyć się muszą z tym, iż zwrot ten zostanie pomniejszony o koszty zwrotu tej kwoty.
Urząd może dokonać zwrotu tylko części nadpłaty lub też nie dokonać zwrotu wcale
Wykazanie nadpłaty w zeznaniu rocznym nie zawsze musi oznaczać zwrot pieniędzy. Nadpłata, której wysokość nie przekracza kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym (8,80 zł), nie zostanie zwrócona. Wynika to z art. 76 § 2 cyt. ustawy. Wówczas kwota nadpłaconego podatku zaliczana jest na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Ewentualnie istnieje możliwość odzyskania nadpłaconego podatku (8,80 zł), w sytuacji złożenia stosownego wniosku.
Wykazane przez nas w rozliczeniu rocznym PIT nadpłaty nie są automatycznie zwracane i nie zawsze w kwocie wykazanej w zeznaniu. W pierwszej kolejności pracownicy urzędu skarbowego sprawdzają, czy podatnik ma długi. Wtedy nadpłaty i ich oprocentowanie podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę bądź na poczet bieżących zobowiązań podatkowych (o ile podatnik złoży stosowny wniosek), np. niezapłacone w terminie podatki wraz z należnym oprocentowaniem. W przypadku zaliczenia nadpłaty na pokrycie naszych zaległych zobowiązań, urząd skarbowy zobowiązany jest wydać nam postanowienie, na które przysługuje zażalenie. Zażalenie składane jest do organu wyższej instancji, tj. Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wyszkowie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia na postanowienia. Nadpłata może być również zaliczona na pokrycie długów egzekucyjnych przez organ egzekucyjny np. nieopłacone mandaty karne za wykroczenia drogowe lub też komornika sądowego (art. 76 § 1). Zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje w dniu:
- złożenia zeznania rocznego
- złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli jest on składany.
Na wniosek podatnika urząd skarbowy może również zaliczyć nadpłatę na poczet jego przyszłych zobowiązań podatkowych.
Odsetki od nieterminowej nadpłaty
Jeśli urząd nie dokona zwrotu nadpłaconego podatku w terminie 3 miesięcy od dnia jego złożenia lub w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia korekty zeznania w trybie czynności sprawdzających, nadpłata podlega oprocentowaniu w wysokości równiej wysokości odsetek ustawowych pobieranych od zaległości podatkowych.
W sytuacji, gdy urząd skarbowy nie załatwi sprawy we właściwym terminie, możliwe jest złożenie ponaglenia do organu podatkowego wyższego stopnia, czyli dyrektora izby skarbowej. Ponaglenie składa się bezpośrednio do dyrektora izby skarbowej, z pominięciem urzędu. Jeżeli organ podatkowy wyższego stopnia uzna ponaglenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin na załatwienie sprawy, tj. zwrot podatku, a ponadto zarządzi wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby podejmuje środki zapobiegające naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. W przypadku, gdy ponaglenie nie przyniosło efektu, można złożyć skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego na bezczynność urzędu skarbowego. Skarga jest dopuszczalna w sytuacji, gdy ponaglenie przez organ wyższego stopnia okazało się bezskuteczne. Skargę do WSA składa się za pośrednictwem urzędu skarbowego.
Źródło: ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.)
Agnieszka Londzin
„Wyszkowiak” nr 21 z 22 maja 2012 r.
***
Agnieszka Londzin ekonomista, audytor - specjalista w dziedzinie podatków i finansów publicznych. Wieloletni pracownik służb skarbowych
Nadpłata powstaje najczęściej, gdy w korzystamy z ulg podatkowych lub też rozliczamy się wspólnie ze współmałżonkiem. W podatku dochodowym od osób fizycznych nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego (art. 73 § 2 pkt 1 ordynacji podatkowej). Celem otrzymania zwrotu, wystarczy samo złożenie zeznania, nie trzeba składać dodatkowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty. W takim przypadku urząd skarbowy nie wydaje decyzji stwierdzającej nadpłatę (art. 74a cyt. ustawy).
Termin zwrotu nadpłaty
Wykazując nadpłatę w zeznaniu rocznym, urząd skarbowy dokonuje jej zwrotu, co do zasady w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia jego złożenia. Nie ma znaczenia, czy zeznanie złożone zostało w terminie czy też po terminie.
Za dzień złożenia zeznania uznaje się dzień jego złożenia w urzędzie skarbowym, dzień nadania na poczcie lub dzień, w którym otrzymaliśmy urzędowe potwierdzenie wysłania zeznania elektronicznie przez internet.
Jak to zawsze bywa, od każdej zasady są wyjątki. Czas oczekiwania na zwrot nadpłaty może ulec przedłużeniu przy dokonaniu korekty zeznania. Wówczas termin na zwrot nadpłaty zaczyna biec od nowa, tzn. od dnia jego skorygowania.
W przypadku składania korekty zeznania wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, termin otrzymania nadpłaty zależy od tego, czy urząd skarbowy wyda decyzję o stwierdzeniu nadpłaty. Gdy złożone zeznanie nie będzie budziło wątpliwości, urząd nie będzie wydawał decyzji stwierdzającej nadpłatę ( art. 75 § 4 cyt. ustawy).
Forma zwrotu nadpłaty
Zwrot nadpłaty następuje w jednej z dwóch form (art. 77b § 1 cyt. ustawy):
- na wskazany rachunek bankowy,
- w gotówce, jeżeli nie ma obowiązku posiadania rachunku bankowego, chyba, że osoba zażąda zwrotu nadpłaty na rachunek bankowy, o ile został on podany na formularzu identyfikacyjnym/aktualizacyjnym – są to formularz CEiDG lub NIP-7 dla podatników posługujących się identyfikatorem podatkowym NIP – dotyczy to osób prowadzących działalność gospodarczą. Dla pozostałych osób, które posługują się identyfikatorem PESEL, jest to druk ZAP-3. Druki te należy wypełnić, gdy chcemy, aby nadpłata została zwrócona na konto.
Zwrot nadpłaty w gotówce realizowany jest:
- w formie przekazu pocztowego
- wypłaty z kasy urzędu skarbowego lub z kasy banku lub innej instytucji, z którą urząd skarbowy zawarł umowę na świadczenie usług w zakresie obsługi kasowej.
Osoby, które zdecydują się na dokonanie przez urząd skarbowy zwrotu nadpłaconego podatku za pośrednictwem Poczty Polskiej, liczyć się muszą z tym, iż zwrot ten zostanie pomniejszony o koszty zwrotu tej kwoty.
Urząd może dokonać zwrotu tylko części nadpłaty lub też nie dokonać zwrotu wcale
Wykazanie nadpłaty w zeznaniu rocznym nie zawsze musi oznaczać zwrot pieniędzy. Nadpłata, której wysokość nie przekracza kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym (8,80 zł), nie zostanie zwrócona. Wynika to z art. 76 § 2 cyt. ustawy. Wówczas kwota nadpłaconego podatku zaliczana jest na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Ewentualnie istnieje możliwość odzyskania nadpłaconego podatku (8,80 zł), w sytuacji złożenia stosownego wniosku.
Wykazane przez nas w rozliczeniu rocznym PIT nadpłaty nie są automatycznie zwracane i nie zawsze w kwocie wykazanej w zeznaniu. W pierwszej kolejności pracownicy urzędu skarbowego sprawdzają, czy podatnik ma długi. Wtedy nadpłaty i ich oprocentowanie podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę bądź na poczet bieżących zobowiązań podatkowych (o ile podatnik złoży stosowny wniosek), np. niezapłacone w terminie podatki wraz z należnym oprocentowaniem. W przypadku zaliczenia nadpłaty na pokrycie naszych zaległych zobowiązań, urząd skarbowy zobowiązany jest wydać nam postanowienie, na które przysługuje zażalenie. Zażalenie składane jest do organu wyższej instancji, tj. Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wyszkowie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia na postanowienia. Nadpłata może być również zaliczona na pokrycie długów egzekucyjnych przez organ egzekucyjny np. nieopłacone mandaty karne za wykroczenia drogowe lub też komornika sądowego (art. 76 § 1). Zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje w dniu:
- złożenia zeznania rocznego
- złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli jest on składany.
Na wniosek podatnika urząd skarbowy może również zaliczyć nadpłatę na poczet jego przyszłych zobowiązań podatkowych.
Odsetki od nieterminowej nadpłaty
Jeśli urząd nie dokona zwrotu nadpłaconego podatku w terminie 3 miesięcy od dnia jego złożenia lub w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia korekty zeznania w trybie czynności sprawdzających, nadpłata podlega oprocentowaniu w wysokości równiej wysokości odsetek ustawowych pobieranych od zaległości podatkowych.
W sytuacji, gdy urząd skarbowy nie załatwi sprawy we właściwym terminie, możliwe jest złożenie ponaglenia do organu podatkowego wyższego stopnia, czyli dyrektora izby skarbowej. Ponaglenie składa się bezpośrednio do dyrektora izby skarbowej, z pominięciem urzędu. Jeżeli organ podatkowy wyższego stopnia uzna ponaglenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin na załatwienie sprawy, tj. zwrot podatku, a ponadto zarządzi wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby podejmuje środki zapobiegające naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. W przypadku, gdy ponaglenie nie przyniosło efektu, można złożyć skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego na bezczynność urzędu skarbowego. Skarga jest dopuszczalna w sytuacji, gdy ponaglenie przez organ wyższego stopnia okazało się bezskuteczne. Skargę do WSA składa się za pośrednictwem urzędu skarbowego.
Źródło: ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.)
Agnieszka Londzin
„Wyszkowiak” nr 21 z 22 maja 2012 r.
***
Agnieszka Londzin ekonomista, audytor - specjalista w dziedzinie podatków i finansów publicznych. Wieloletni pracownik służb skarbowych