• - Strona Główna

• 
  Dominik Linowski (z prawej) uważa, że wdrażana reforma oświaty to operacja na żywym organizmie
  (fot. J.P.)

Gościa przedstawił prowadzący spotkanie Karol Pękul. Dominik Linowski to ekspert ds. edukacji i oświaty, szkoli dyrektorów szkół, nauczycieli oraz reprezentantów administracji publicznej. Ma na koncie liczne publikacje z zakresu zarządzania i oświaty. To także wykładowca akademicki, sekretarz. Nowoczesnej ds. edukacji.

Sam prezes nic nie zdziała
– Pozwoliliśmy sobie na eksperyment wyburzenia tego, co do tej pory istniało i budowę nowego, które nie wiadomo, jak ma wyglądać – stwierdził Karol Pękul. – Rozmawiałem z prof. Goryszewskim, i on się obawia, bo nigdy nie usłyszał, jak ten model docelowy w edukacji ma wyglądać. Wiemy, że będą zmiany, na czym mniej więcej będą polegać, ale co mamy zbudować, nie wiemy. Dotyka to najważniejszego obszaru naszej społecznej aktywności jaką jest oświata.
Dominik Linowski potwierdził obawy nauczycieli, że nie dla wszystkich przedstawicieli tej grupy zawodowej po wdrożeniu reformy będzie praca.
– Dzisiaj każdy naczelnik wydziału oświaty drapie się w głowę i zastanawia, jak te puzzle poukładać – skomentował. – Co się stanie, gdy nie zda uczeń pierwszej klasy gimnazjum? Trafi do siódmej klasy podstawówki? Gdzie ma się podziać, skoro ma świadectwo podstawówki?
Wspomniał też, że zwalnianym nauczycielom samorządy będą musiały zapewnić sześciomiesięczne odprawy.
– Raczej na to pieniędzy nie mają – dodał. – Wszystko wskazuje na to, że obowiązek szkolny będzie tylko do podstawówki.
Gość zwrócił też uwagę, że w 2019 r., kiedy do szkół średnich będą iść byli uczniowie trzecich klas gimnazjów i ósmych klas nowych podstawówek, placówek ponadgimnazjalnych będzie szukało 720 tys. dzieci. Do jednej klasy trafią 16- i 14-latkowie (w zależności od tego, kiedy poszli do podstawówki i ile się lat się w niej uczyli).
– Dziś mało kto rozumie, że reforma edukacji nie polega na likwidacji gimnazjów. Nauczyciele idą na bruk, kilkaset tysięcy egzemplarzy podręczników do wyrzucenia – zaznaczył gość. – Samorządy najbardziej dostaną po krzyżu.
Dominik Linowski zwrócił też uwagę na małą aktywność nauczycieli w staraniach o zachowanie dotychczasowego ustroju szkolnego.
– Przespali moment reformy, gdzie oni są? Oni od 25 lat nie robią nic w swojej sprawie. Ruch oporu jest w radzie pedagogicznej przeciw dyrektorowi. Nie bronię dyrektorów, ale ich wpływ na zmiany jest znikomy – podkreślił.
– Mówi pan, że nauczyciele nic nie robią. Dobra zmiana jest po to, by ich skłócić, żeby nauczyciele zaczęli konkurować. Ciężko jest zjednoczyć to środowisko – zaznaczył Krzysztof Ogrodziński. – Zapytałem pana Broniarza co zrobił związek (Związek Nauczycielstwa Polskiego – przyp. red.), czy nie za późno organizowane są protesty. Cztery pielęgniarki potrafiły wywalczyć swoje, a 35 tys. niezadowolonych nauczycieli nie może.
– Nie wiem, skąd informacje, że związek nic nie robi – zabrał głos szef powiatowych struktur ZNP Maciej Wójcik. – Skuteczność zależy od reakcji środowiska. Sam prezes może się przed Sejmem krzyżem położyć i nic nie zyska. Na spotkaniu ze Sławomirem Broniarzem nauczycieli było mało. Dlaczego? Po pierwsze, jest strach, bo każdy myśli, że jeśli będzie protestować, to będzie pierwszy do zwolnienia. Obecni w tej sali odczuli działania związane z tym, że zabierali głos. Działania ZNP zawsze były, to kwestia skuteczności reakcji środowiska. Jeszcze się taki nie urodził, by wywalczył dla środowiska pozytywne zmiany. Pracuję w oświacie 32 rok. Kiedy były strajki, były dziwne zachowania naszego środowiska, nauczyciele pytali mnie, co z dziećmi. Czy lekarzy, kiedy protestowali, interesowało co się stanie z pacjentami?
– Brakuje drugiego Wałęsy w oświacie, takiego, który by skupił ludzi – dodał Dominik Linowski.
– Nauczyciele nie czytają ustaw, jak rozmawiam z nimi, to ich nie rozumieją, albo wydaje się im, że wprowadzane zmiany to równoległa rzeczywistość, że ich to nie dotyczy – zaznaczył M. Wójcik.

„Szkoła będzie do zamknięcia”
Zebrani w auli nauczyciele, w tym Gimnazjum nr 2, jak i rodzice wyrazili swoje niezadowolenie z decyzji burmistrza, który oznajmił, że w miejsce Gimnazjum nr 2 powstanie Szkoła Podstawowa nr 4. Do placówki przy ul. Sowińskiego 55 od września 2017 r. pójdą uczniowie zerówek i klas pierwszych (zgodnie z wynikami naboru), wraz z częściowo przeniesionymi uczniami pełnych klas VII ze Szkoły Podstawowej nr 1 i Szkoły Podstawowej nr 2 (przesunięcia będą następować przez trzy kolejne lata).
– Denerwuje nas to, że ta reforma krzywdzi nasze dzieci, kuratorium mówi, że musimy załatwiać takie sprawy na poziomie miasta, u organu prowadzącego. Zgodnie z zapowiedzianymi zmianami, po trzech latach w SP nr 4 nie będzie 4, 5, 6 klasy. Szkoła będzie do zamknięcia – powiedziała jedna z uczestniczek spotkania.
Nauczyciele Gimnazjum nr 2 na profilu na Facebooku „Akcja reaktywacja SP nr 4” napisali: „Wariant powołania przez Burmistrza SP 4 nie jest jej reaktywacją!!! Uruchomienie od września 2017 r. szkoły z administracyjnym naborem do klas 0-I i administracyjnym przeniesieniem części klas VII z SP 1 i SP 2, NIE JEST reaktywowaniem normalnej szkoły!!! To powołanie zaledwie kilku klas i pozbawienie rodziców prawa wyboru szkoły dla swoich dzieci. Dążymy do powołania SP 4 ze wszystkimi klasami”.
– Kończyłem 8 klas w wiejskiej szkole. Teraz do takich placówek dołożą klasy, a w jednej klasie jest 4-5 dzieciaków. Jakie są szansy takiego ucznia? Gimnazja wyrównywały je dla dzieci z małych szkół wiejskich – stwierdził Karol Pękul. – W małej szkole na wsi dyrektor będzie kombinował, jak obniżyć koszty i łączyć klasy, a nauczyciele będą krążyli po małych szkołach. Jakość kształcenia nie wzrośnie, a spadnie – podkreślił. – Pani minister mówi, że te osiem lat to pozytyw, bo uczeń zostanie w jednym środowisku. Taki okres czasu w tej samej szkole, z tym samym nauczycielem w dzisiejszym świecie odbije się na młodych ludziach negatywne. Taki absolwent po egzaminie będzie miał o wiele gorsze szanse dostania się do szkoły średniej. Minister szkolnictwa wyższego mówi, że poprzez zmiany organizacyjne znikną prywatne szkoły wyższe jak ten Włodkowic. Jeśli nie będzie prawnych szkół z niższym poziomem kształcenia powstanie dziura dla absolwentów wiejskich szkół.
– Jest poważne ryzyko, że za kilka lat zmieni się władza, a u nas co minister, to zmiana szyldu. Jak się trafi ktoś normalny, to powinien zrobić w edukacji zmiany jakościowe, bo powrót do gimnazjów będzie pośmiewiskiem – stwierdził Dominik Linowski.

Usiądźcie do okrągłego stołu
– Jako społeczeństwo nie bardzo interesujemy się sobą, oddajemy swoje sprawy komuś innemu. Jeśli zmienimy edukację, to tego się już nie odwróci – stwierdził Karol Pękul. – W Szwajcarii społeczeństwo interesuje się tym, co się dzieje. Było tam referendum, w którym obywatele odpowiadali, czy chcą, by każdy Szwajcar dostawał minimalną kwotę 2 500 euro. Większość była na nie. Co by było w Polsce? U nas decyzje biorą się z poziomu świadomości, nastawienia „jak dają, to bierzemy”. Jeśli reforma w nas uderzy, przyniesie jeden pozytyw – ludzie znaczną dbać o siebie.
Zebrani nauczyciele i rodzice prosili o podpowiedź, co mogą zrobić, by odwrócić, ich zdaniem, złą decyzję burmistrza w sprawie zorganizowania SP nr 4.
– Proponuję, żebyście poprosili o zorganizowanie okrągłego stołu z przedstawicielami samorządu. Interesy stron są rozbieżne. Najlepszym sposobem na zbliżenie stanowisk jest rozmowa – sugerował Karol Pękul. – Przygotujcie swoje stanowisko bez emocji. Pokażcie, że rozwiązanie miasta nie wychodzi naprzeciw waszym postulatom. To jest jedyna droga. Wasz i ich problem jest po tej samej stronie. Ani wy, ani oni nie wywołaliście tego problemu. Miasto chcąc go rozwiązać, liczy pieniądze. Z drugiej strony, w gronie rodziców nie ma jednolitego stanowiska, mają sygnały ze środowiska nauczycielskiego, które niekoniecznie muszą być zbieżne ze stanowiskiem rodziców. Zbierzcie się, i zaproponujcie rozmowę.
– Pan burmistrz uciął rozmowę, podjął decyzję – dodał K. Ogrodziński.
– Najgorszym rozwiązaniem byłoby, gdyby rodzice zaczęli używać drastycznych metod, takich jak lokalne protesty, strajki. Stanowisko jest, ale można je jeszcze zmienić. Trzeba rozmawiać.
– Ja bym policzył, jakie będą koszty rozwiązań. Na dziś zakładam, że burmistrz kieruje się argumentami emocjonalnymi, tym, kto i co mu do ucha szepnie – zaznaczył Dominik Linowski.
J.P.

Komentarze

Napisz komentarz

• Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
• Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
• Za treść komentarza odpowiada jego autor.
• Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl

Imię:

Tytuł:

Komentarz: