• - Strona Główna

Konflikt ciągnący się przez kilka lat udowodnił na pewno, że wyszkowskim decydentom zabrakło serca. Ministrowi zresztą też, o czym świadczyła jego pierwsza wypowiedź. Stąd tak wielka arogancja naszych przedstawicieli, pewność siebie i przekonanie, że maluczcy nie mają racji. A jak się o nią upomną, to można ich np. wyrzucić dyscyplinarnie. Niewiele brakowało, aby ta taktyka się powiodła. Gdy rozmawiałem z pielęgniarkami po raz pierwszy kilka godzin po otrzymaniu wypowiedzeń, czuły się bezradne i bezbronne. Były bardziej załamane niż bojowo nastawione. Nie dlatego, że brakło im odwagi, ale z jednej strony czuły siłę i pewność siebie dyrekcji, a z drugiej pełne osamotnienie, że nikt dotąd nie chciał im pomóc, choć wielokrotnie o to prosiły. Bały się, że znów tak będzie. Mówiły o przygotowaniach do strajku, ale bez niezbędnej determinacji. Bardziej chodziło im o wywołanie zainteresowania ich problemem niż o prawdziwy strajk. Tylko, że władza przegięła w swej arogancji. Nie tylko przycisnęła je do ściany, ale je w tę ścianę wbiła nie dając żadnego pola manewru. To arogancja władzy wywołała w nich determinację i w efekcie siłę oraz potrzebę szukania sojuszników. Władzy zabrakło nie tylko serca, ale i rozumu. W efekcie zdolności przewidywania. Najpierw liczyli na brak solidarności pielęgniarek. Zawiedli się.
Nie przewidzieli, że kobiety znajdą sojuszników. Bo choć minister dziękował lokalnym władzom, a te władze ministrowi, to bez zaangażowania posłów PiS-u pielęgniarki byłyby przegrane. Bo bez posłów media też nie kiwnęłyby palcem. Trzeba też dodać rolę działaczy wyszkowskiego PiS-u, którzy potrafili (liczba mnoga jest jak najbardziej na miejscu) skutecznie zainteresować i ściągnąć Arkadiusza Czartoryskiego i Henryka Kowalczyka dosłownie w kilka godzin.
Bez w/w nie byłoby nadzwyczajnej sesji. Arogancja władzy i tutaj dała o sobie znać. Posłów próbowano traktować z równym lekceważeniem jak pielęgniarki. Bo to przecież posłowie opozycji... Niespodziewanie dla władzy nie udało się też rozbić solidarności środowiska. Członkowie wyszkowskiej koalicji rządzącej powiatem zlekceważyli te dwa sygnały ostrzegawcze. Zabrakło rozumu. Dlatego, choć lawina już ruszyła i widać było, że nikt już jej nie zatrzyma, to w czasie sesji nadal szli w zaparte stosując stare sztuczki.
Np. na samym początku radna z rządzącej koalicji (zresztą lekarka), apeluje o przywrócenie wyrzuconych do pracy, ale nie proponuje przyjęcia jakiegoś stanowiska w tej sprawie. Gdy radny Sobczak proponuje przegłosować takie stanowisko, przewodniczący Rady p. Jacek Bachański nie dopuszcza do głosowania. Zresztą stronniczość przewodniczącego Bachańskiego biła wszystko, co w życiu widziałem. A widziałem wiele... I to straszenie, że przerwie sesję (w końcu przerwał). Tyle, że te wszystkie sztuczki dały efekt odwrotny, bo dziewczyny zobaczyły wreszcie, że nie są same.
Teraz chwila oddechu. Ale nie wszystkie problemy wyszkowskiego szpitala zostały rozwiązane. Nie wszystkie ujawniły się publicznie. W tle są też dyskusje o pieniądzach i zasługach. Przecież nikt ze strajkujących nie ukrywał, że bezpośrednią przyczyną zaostrzenia konfliktu była nagroda przyznana dyrektorce. Najpierw 40 tys., później obniżona. Może dlatego dyr. Domżała przyrównała swoją nagrodę do jałmużny mówiąc o jałmużnie dla dyrektorów. Władza nie wie bowiem, że wysokie place uprzywilejowanych nie rażą, jeśli i ci biedniejsi też mogą godnie żyć. Jeśli nie, to mamy rewolucje.
Jerzy Osęka

PS. Zbliżają się wybory parlamentarne. Wyszków miał wielu „własnych” parlamentarzystów, ale niewiele z tego pożytku. Może by wśród pielęgniarek poszukać kogoś, kto również w parlamencie mógłby z podobną determinacją dbać o interesy całej społeczności lokalnej.

Komentarze

Napisz komentarz

• Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
• Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
• Za treść komentarza odpowiada jego autor.
• Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl

Imię:

Tytuł:

Komentarz: