• - Strona Główna

Z coraz większą niecierpliwością czekamy na otwarcie nowego wiaduktu i ul. Kościuszki. Zdecydowanie mniej osób zwraca uwagę na remonty prowadzone poza miastem. Inwestycją zaczynają interesować się lokalne media, jeśli prace drogowe się ślimaczą, końca ich nie widać, natomiast pogoda przypomina nam, że wkrótce może nadejść zima. W „Nowym Wyszkowiaku” ukazał się artykuł „Firma porządna, a sobie nie radzi…”. Mieszkańcy Rybna od kilku tygodni z niepokojem patrzą na prace remontowe „prowadzone” na drodze powiatowej do Somianki. „To jest droga w Rybnie, od 3 miesięcy trwają tu „prace”. Nie da się kompletnie przejechać, samochody się zakopują, nawet zostają na noc w błocie i dopiero rano są odkopywane. Trzy miesiące temu droga została rozwalona, a od tamtej pory nie zostało nic na niej zrobione. Żadnego samochodu, pracownika, nikogo. (…) Urzędnicy nie reagują, nie robią nic w tej sprawie, pomimo wielu zgłoszeń. Firma zajmująca się tym remontem powinna zapłacić odszkodowanie za zniszczone samochody” – napisał jeden z Czytelników. Zdenerwowanie mieszkańców Rybna jest w pełni uzasadnione. Nie jestem fachowcem od spraw drogowych, lecz pchana ciekawością pojechałam obejrzeć, jak wyglądają prowadzone tam prace. Mam niemałe obawy, że inwestycja, która ma się zakończyć do 15 listopada, nie zakończy się nawet do końca roku. Problem widzą władze powiatu, które wyjaśniają, że za ewentualne opóźnienia powiat wykonawcy naliczy kary oraz uspokajają w kwestii ewentualnych zwrotów dofinansowania do wojewody. Przypomnieć należy, że na budowę drogi powiat uzyskał dotację celową z budżetu państwa w wysokości 1 649 200 zł. Konieczność zwrotu takich środków stanowiłaby niemałe obciążenie dla powiatu.
Na tym nie koniec kłopotów powiatu. Dwa tygodnie temu „Wyszkowiak” poinformował nas, że „Powiatowi grozi zwrot 700 tys. zł subwencji”. Urząd Kontroli Skarbowej zarzuca powiatowi nieprawidłowości związane z wykorzystaniem subwencji na prowadzenie szkół specjalnych. Kontrolerzy zakwestionowali ważność orzeczeń lekarskich, na podstawie których dzieci objęte są kształceniem specjalnym. Orzeczenia takie wydawane są na każdy etap kształcenia. Trafiały się przypadki, że dziecko rozpoczynające nowy etap edukacji przez krótki czas (np. 2 tygodnie) uczęszczało do szkoły bez aktualnego orzeczenia lekarskiego. Starostwo odwołało się od zarzutów przedstawionych przez Urząd Kontroli Skarbowej. Ostateczna decyzja dotycząca ewentualnego zwrotu pieniędzy ma zapaść w październiku.
Koniec roku nie jest więc łatwy dla władz powiatowych. Mam nadzieję, że powiatowy budżet nie zostanie uszczuplony o ewentualny zwrot dotacji celowej otrzymanej na inwestycję w Rybnie oraz zwrot części subwencji oświatowej.

***
W „Wyszkowiaku” ukazał się tekst Krzysztofa Głowackiego „Módlcie się za poległych – 1915”. Harcerze z Harcerskiego Klubu Turystycznego „Wertep” odnowili zabytkowy cmentarz z czasów I wojny światowej, znajdujący się w Dąbrowie koło Rząśnika. „W 1914 r. na polach otaczających wieś miała miejsce niemiecko-rosyjska potyczka. W jej wyniku spaleniu uległa większość pobliskich zabudowań. O jej dużej skali świadczy również ilość poległych na polu bitwy: 97 Niemców oraz 208 Rosjan. Zwycięskie wojska niemieckie (z pomocą przymuszonych do tego miejscowych chłopów) pochowały swoich żołnierzy w pojedynczych grobach, zaś ciała wrogów zrzucono do jednej, masowej mogiły. W 1915 r. na środku leśnego cmentarza stanęła drewniana kaplica z kamiennym fundamentem. W okresie dwudziestolecia międzywojennego teren był zadbany. Według relacji mieszkańców, co jakiś czas na cmentarz przyjeżdżały z Prus Wschodnich rodziny poległych. W 1939 r. po wkroczeniu wojsk hitlerowskich do Polski terenem zaopiekowali się Niemcy. Mogiły zostały oznaczone imiennymi tabliczkami, a całość została ogrodzona płotem. Sytuacja diametralne zmieniła się po klęsce III Rzeszy. Wojska sowieckie nie potrafiły uszanować pamięci swoich przodków. Kaplica została rozebrana i spalona, a cmentarz zdewastowany. Podobny los spotkał przybitą do drzewa kapliczkę upamiętniającą powstańców styczniowych, znajdującą się przy pobliskiej drodze. Jeszcze w czasach PRL-u miejscowa ludność dbała o mogiły. W latach 70. po wsi rozeszła się pogłoska o ukrytych pod zabytkowym ołtarzykiem bagnetach, przez co został on zniszczony przez osoby poszukujące tam pamiątek po wojnie. Cmentarz stopniowo zarósł krzakami i został zapomniany” – napisał pan Krzysztof. Od urodzenia mieszkam w Wyszkowie. Zdawało mi się, że całkiem nieźle znam jego okolice. Okazało się jednak, że bardzo się myliłam i nie miałam pojęcia, że tuż obok mnie znajdują się takie miejsca.
Judyta
judyta@wyszkowiak.pl

Komentarze

Napisz komentarz

• Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
• Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
• Za treść komentarza odpowiada jego autor.
• Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl

Imię:

Tytuł:

Komentarz: