• - Strona Główna

Turystyczno-krajoznawcza inicjatywa zgromadziła około pięćdziesięciu uczestników, którzy wspólnie pokonali ok. 35-kilometrową trasę. Przewodnikami rowerowej wycieczki byli Arkadiusz Redlicki oraz Andrzej Krzeczkowski. Miłą niespodzianką dla organizatorów była liczna reprezentacja wyszkowskich rowerzystów, których największą, kilkunastoosobową grupę stanowił team „Wyszków Moje Miasto”, pod przewodnictwem Jacka Szymanika. Podczas niedzielnej eskapady nie mogło zabraknąć wizyt w miejscach związanych z Norwidem. Uczestnicy odwiedzili dobrze już znane miejsca jak pałac w Dębinkach, czy miejsce urodzin Norwida – wieś Głuchy. Prawdziwą gratką dla koneserów lokalnej historii była wizyta przy symbolicznym grobie matki Cypriana Norwida znajdującym się na cmentarzu parafialnym w Dąbrówce, ale przede wszystkim odwiedzenie niepozornej kapliczki w nieodległej wsi Marianowo, z którą związana jest, znana jedynie nielicznym, jej historia związku z wieszczem. Na jej trop wpadł miejscowy regionalista, przewodnik rajdu Arkadiusz Redlicki z Niegowa, który przybliżył ją wytrwałym do końca uczestnikom niedzielnej wycieczki. Otóż według Henryka Sienkiewicza – autora opracowania „Z zapachem starego drewna, peregrynacje do drewnianych kościołów Mazowsza”, kapliczka w Marianowie ma związek z drewnianym kościołem w Dąbrówce, w którym ochrzczony był C.K. Norwid, o czym wspomina cytowany poniżej fragment: „Drewniany kościół w Dąbrówce, jako kolejny w tym miejscu, zbudowano w 1606 r. i po blisko trzech wiekach, kiedy go rozebrano, większość jego elementów nie nadawała się z pewnością do ponownego wykorzystania… Chrztu dokonano w kościele drewnianym, poprzedniku ceglanego. „Drewniak” rozebrano wobec budowy „murowańca”, a pozostały po nim materiał posłużył do postawienia pod koniec XIX w. kaplicy w Marianowie… Obiekt znajduje się w złym stanie technicznym, właściwie nic nie zostało z bogatej niegdyś stolarki okiennej i drzwiowej, dach pokrywa po części stary eternit i zardzewiała blacha, w środku nie ma pierwotnych elementów wyposażenia… Byłoby wielką stratą, jeśli wskutek postępującej ruiny, ten święty budyneczek zniknąłby z nadbużańskiego pejzażu. Tym samym przestałaby istnieć szczególna pamiątka po Norwidzie, który tak pięknie pisał o ojczystej ziemi, mając bez wątpienia w pamięci rodzinne Mazowsze:
Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są – jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
„Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie…”
Marek Filipowicz

Komentarze

Napisz komentarz

• Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
• Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
• Za treść komentarza odpowiada jego autor.
• Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl

Imię:

Tytuł:

Komentarz: