O pejzażu końca XIX wieku
(Zam: 18.02.2015 r., godz. 16.41)Podczas piątego spotkania wyszkowian z polskim malarstwem, Jarosław Górski zaprosił do wysłuchania wykładu na temat pejzażu, którym zajmowali się Leon Wyczółkowski, Julian Fałat i Roman Kochanowski.
Warsztaty pt.: „Młodopolskie pejzaże liryczne: Wyczółkowski, Kochanowski, Fałat” odbyły się 5 lutego, tradycyjnie w bibliotece miejskiej.
J. Górski zwrócił uwagę na wystawę Łukasza Zedlewskiego, która jest prezentowana w Sali im. prof. Ludwika Maciąga. Zaznaczył, iż słuchacze mogą obejrzeć ciekawy kompozycyjnie pejzaż w oryginale. W trakcie wykładu Górski przedstawił trzy różne podejścia artystów młodopolskich do przedstawiania motywu przyrody.
– Kiedy Wyczółkowski, Fałat i Kochanowski zgłębiali tajniki malarstwa, z wielkim rozmachem zaczęła prosperować krakowska Akademia Malarska – poinformował prelegent.
Wszyscy trzej malarze uczyli się rzemiosła w czasach dla sztuki burzliwych.
– W momencie, kiedy w Akademii królował akademizm i uczono malowania na modelach mających przypominać bogów greckich, wykładano umiejętność kopiowania płócien dawnych mistrzów – rozpoczął Górski. – Był to czas kiedy zwracano uwagę na każdy detal. Wśród miłośników sztuki królował realizm, który w rzeczywisty sposób krytykował rzeczywistość – dodał.
Tworzyli w czasach, kiedy na zachodzie Europy była silna fascynacja wrażeniem wywoływanym przez obraz. We Francji tworzyli impresjoniści, którzy odchodzili od fotograficznego ujmowania rzeczywistości. Kochanowski był pod wpływem realizmu. Akwarele często były wykorzystywane w pejzażu, a taką techniką posługiwał się Kochanowski.
– Pejzaż pozwalał na bardzo różne podejście do rzeczywistości. Artysta przedstawia go w sposób monochromatyczny, posługując się samą zielenią – potwierdził Górski, prezentując akwarele Kochanowskiego.
Farba akwarelowa tworzyła ciekawe, przypadkowe efekty, wynajdując nierówności. To wpływa na odbiór elementów detalicznych.
Fałat, kolejny czołowy przedstawiciel młodopolskiego pejzażu, był mistrzem akwareli. W krytyczny sposób oddawał zastane realia społeczne. W okresie twórczości końca XIX w. przyjął impresjonistyczną postawę. Można to odnaleźć w barwnych kolorach, występujących na jego obrazach. Z kolei Wyczółkowski hołubił realizm. Tworzył malarstwo olejne, by następnie przejść do pasteli. Był zafascynowany barwą światła. W obrazach można odnaleźć prozę życia, szczególnie w tych mówiących o zajęciach chłopów ukraińskich.
M.P.
J. Górski zwrócił uwagę na wystawę Łukasza Zedlewskiego, która jest prezentowana w Sali im. prof. Ludwika Maciąga. Zaznaczył, iż słuchacze mogą obejrzeć ciekawy kompozycyjnie pejzaż w oryginale. W trakcie wykładu Górski przedstawił trzy różne podejścia artystów młodopolskich do przedstawiania motywu przyrody.
– Kiedy Wyczółkowski, Fałat i Kochanowski zgłębiali tajniki malarstwa, z wielkim rozmachem zaczęła prosperować krakowska Akademia Malarska – poinformował prelegent.
Wszyscy trzej malarze uczyli się rzemiosła w czasach dla sztuki burzliwych.
– W momencie, kiedy w Akademii królował akademizm i uczono malowania na modelach mających przypominać bogów greckich, wykładano umiejętność kopiowania płócien dawnych mistrzów – rozpoczął Górski. – Był to czas kiedy zwracano uwagę na każdy detal. Wśród miłośników sztuki królował realizm, który w rzeczywisty sposób krytykował rzeczywistość – dodał.
Tworzyli w czasach, kiedy na zachodzie Europy była silna fascynacja wrażeniem wywoływanym przez obraz. We Francji tworzyli impresjoniści, którzy odchodzili od fotograficznego ujmowania rzeczywistości. Kochanowski był pod wpływem realizmu. Akwarele często były wykorzystywane w pejzażu, a taką techniką posługiwał się Kochanowski.
– Pejzaż pozwalał na bardzo różne podejście do rzeczywistości. Artysta przedstawia go w sposób monochromatyczny, posługując się samą zielenią – potwierdził Górski, prezentując akwarele Kochanowskiego.
Farba akwarelowa tworzyła ciekawe, przypadkowe efekty, wynajdując nierówności. To wpływa na odbiór elementów detalicznych.
Fałat, kolejny czołowy przedstawiciel młodopolskiego pejzażu, był mistrzem akwareli. W krytyczny sposób oddawał zastane realia społeczne. W okresie twórczości końca XIX w. przyjął impresjonistyczną postawę. Można to odnaleźć w barwnych kolorach, występujących na jego obrazach. Z kolei Wyczółkowski hołubił realizm. Tworzył malarstwo olejne, by następnie przejść do pasteli. Był zafascynowany barwą światła. W obrazach można odnaleźć prozę życia, szczególnie w tych mówiących o zajęciach chłopów ukraińskich.
M.P.
Napisz komentarz
- Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
- Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
- Za treść komentarza odpowiada jego autor.
- Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl