Poza głównym nurtem
(Zam: 19.06.2013 r., godz. 10.30)- Mimo że mamy demokrację, nie oznacza to wolności od cenzury – stwierdza pisarz, dziennikarz, satyryk Marcin Wolski, który tworząc publicznie pod ponad czterdziestu lat stykał się z wieloma formami ograniczania wolności słowa. Na zaproszenie wyszkowskiego Klubu Gazety Polskiej gościł 5 czerwca w miejskiej bibliotece
Marcin Wolski dziś związany jest z nadającą od kwietnia tego roku Telewizją Republika i z tygodnikiem „Do rzeczy”. Zasłynął audycjami „60 minut na godzinę”, „ZSYP”, czy nadawanymi w telewizji „Polskim zoo” i noworocznymi szopkami. Pracę w radiu rozpoczął w 1969 r.
Podczas literacko-kabaretowego spotkania w Wyszkowie zatytułowanego mówił o swoich przygodach z cenzurą.
- Cenzura pokazywała różnicę między dzisiejszym a PRL-owskim kabaretem. Skłaniała do pewnej finezji, tworzenia kodu porozumienia z publicznością, języka aluzji – zauważył gość.
Zdaniem Wolskiego, idealnym autorem dla zwierzchników to taki, który „sam odwalał czarną robotę cenzorską”. Na dowód skali ingerencji w publikację wspomniał, że czasach PRL-u kontrolowano nawet treść nekrologów.
Artysta docenił jednak fakt, że w owych czasach cenzura walczyła z wulgaryzmami.
- Komuna trzymała trochę chamstwo pod butem, dziś świat kultury zdominowali „Kiepscy”. Demokracja zniosła wstyd – powiedział M. Wolski. – Rząd Mazowieckiego nie spieszył się ze zniesieniem cenzury, a nawet zaproponował, by odpowiadał za nią Jarosław Kaczyński.
Zdaniem gościa, wolność, która zapanowała po przemianach politycznych w 1989 r. wcale nie doprowadziła do zniesienia nadzoru nad tym co i jak się mówi, pisze.
- Zaczęła się robić najgorsza cenzura – osobowa. W mainstreamowej prasie pewni ludzie nie istnieją. Pewnych ludzi, programów po prostu nie ma – podkreślił. – Szef kanału Jacek Snopkiewicz wydał zakaz zapraszania mnie do TVP Info.
Marcin Wolski, któremu, jak mówi, łatwiej pisać wierszem niż prozą, recytował też swoje teksty satyryczne dotyczące głównie polityki.
J.P.
Podczas literacko-kabaretowego spotkania w Wyszkowie zatytułowanego mówił o swoich przygodach z cenzurą.
- Cenzura pokazywała różnicę między dzisiejszym a PRL-owskim kabaretem. Skłaniała do pewnej finezji, tworzenia kodu porozumienia z publicznością, języka aluzji – zauważył gość.
Zdaniem Wolskiego, idealnym autorem dla zwierzchników to taki, który „sam odwalał czarną robotę cenzorską”. Na dowód skali ingerencji w publikację wspomniał, że czasach PRL-u kontrolowano nawet treść nekrologów.
Artysta docenił jednak fakt, że w owych czasach cenzura walczyła z wulgaryzmami.
- Komuna trzymała trochę chamstwo pod butem, dziś świat kultury zdominowali „Kiepscy”. Demokracja zniosła wstyd – powiedział M. Wolski. – Rząd Mazowieckiego nie spieszył się ze zniesieniem cenzury, a nawet zaproponował, by odpowiadał za nią Jarosław Kaczyński.
Zdaniem gościa, wolność, która zapanowała po przemianach politycznych w 1989 r. wcale nie doprowadziła do zniesienia nadzoru nad tym co i jak się mówi, pisze.
- Zaczęła się robić najgorsza cenzura – osobowa. W mainstreamowej prasie pewni ludzie nie istnieją. Pewnych ludzi, programów po prostu nie ma – podkreślił. – Szef kanału Jacek Snopkiewicz wydał zakaz zapraszania mnie do TVP Info.
Marcin Wolski, któremu, jak mówi, łatwiej pisać wierszem niż prozą, recytował też swoje teksty satyryczne dotyczące głównie polityki.
J.P.
Napisz komentarz
- Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
- Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
- Za treść komentarza odpowiada jego autor.
- Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl