Podnieść się i walczyć
(Zam: 22.03.2012 r., godz. 10.55)Jest młoda, piękna, zdolna – i poważnie chora. Aleksandra Zamczewska cierpi na złośliwy nowotwór mózgu. Choroba zdezorganizowała jej życie, zabrała plany, marzenia. W tej chwili najważniejsze jest leczenie. Jeżeli terapia w kraju nie przyniesie skutków, Ola wyjedzie do USA. Na to jednak potrzeba wiele pieniędzy.
Na początku października 2011 r. zdiagnozowano złośliwego guza mózgu (PNET), umiejscowionego bardzo głęboko, tuż przy pniu mózgu. W Szpitalu Bródnowskim w Warszawie przeprowadzono bardzo niebezpieczną i skomplikowaną operację wycięcia części guza, usunięcie całości nie było możliwe. Lekarze zrobili tyle, żeby można było nadal leczyć pacjentkę. Obecnie Ola przechodzi radioterapię w Centrum Onkologii im. Marii Curie-Skłodowskiej w Warszawie. Na wyniki leczenia trzeba będzie poczekać kilka miesięcy. Ten rodzaj guza ma szybką zdolność odrastania. W razie wznowy i odrostów istnieje możliwość udać się do kliniki w Stanach Zjednoczonych do prof. Burzyńskiego, który leczy specjalnie indywidualnie tworzonymi antyneoplastonami (rodzaj chemii podawanej ok. roku). W przypadku tego rodzaju raka jest 33 proc. szansy na wyleczenie. Niestety, koszt takiej rocznej kuracji (sprzęt podający chemię trzeba wymieniać co miesiąc, to koszt ok. 7-8 tys. dolarów miesięcznie) wyniesie w sumie ok. 400 tys. złotych. To kwota nieosiągalna dla Oli i jej rodziny, jednocześnie od jej zebrania uzależnione może być życie tej młodej kobiety. Nie wiadomo, jak zakończy się leczenie w kraju, być może w wypadku wyjazdu liczyć będą się dni, tygodnie, a w ciągu nich zebranie całej sumy może być niewykonalne. Kiedy warunkiem rozpoczęcia leczenia jest wpłacenie na konto kliniki konkretnej kwoty, jej wysokość staje się granicą między życiem a śmiercią.
W sobotę 17 marca w Wyszkowskim Ośrodku Kultury „Hutnik” odbył się koncert charytatywny „Dla Oli”. Organizatorami był WOK „Hutnik” i fundacja „Usłysz Marzenia”. W tym dniu prowadzona była również aukcja obrazów i loteria fantowa. Można było wygrać wiele wartościowych rzeczy, m.in. zestawy kosmetyków, piłkę z autografem W. Szaranowicza, srebrne pierścionki, pierścionek z brylantami. Na widowni zasiadło wiele osób, którym temat choroby, cierpienia, nie był obcy, a los Oli poruszył serca.
– Ten koncert to skromny prezent od mieszkańców miasta – mówili prowadzący imprezę, Nina Wilczyńska i Michał Ciok, którzy w trakcie koncertu przybliżali widzom postać Aleksandry Zamczewskiej: opowiadali o jej szkole, pracy, pasjach, talentach i marzeniach na przyszłość. Ukończyła architekturę, ma za sobą warsztaty architektoniczne w Chinach, jest współautorką pomnika na Powązkach, poświęconego ofiarom Smoleńska. Jej miłością jest sport, świetnie jeździ na nartach, lubi nurkować. Wśród wykonawców koncertu znaleźli się tancerze ze Studia Tańca MB, Rewia Dziecięca „Sylaba”, która zaprezentowała kilka numerów z ostatniej premiery, żonglerzy, muzycy, wokaliści z WOK „Hutnik” i uczestnicy konkursu „Supertalent Wyszkowa”, m.in. Weronika Getka, Jeremiasz Chomontowski, Łukasz Samowski, Marianna Wrzosek, Michał Ciok, Monika Turek, Michał Nasiadka. Gwiazdą wieczoru był Bartosz Kuśmierczyk, zdobywca Grand Prix Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki lat 60- i 70-tych, znany z programów telewizyjnych „Szansa na sukces” i „X Faktor”, obecnie wokalista zespołu Roberta Chojnackiego. Publiczności zaprezentował się też duet Ewa i Stanisław Rapaczowie, którzy wykonali arię z opery „Upiór w operze”, wystąpili ponadto gitarzyści, m.in. Adam Karpiński i Wojciech Pakieła.
– Olu, pokonasz przeszkody i zrealizujesz swoje plany – mówili do obecnej na sali Oli prowadzący po zakończeniu koncertu. – Przypomnij sobie, ile razy podczas nauki jazdy na nartach upadałaś i podnosiłaś się. Teraz również musisz podnieść się i walczyć, całe miasto trzyma kciuki. Jeszcze staniesz na tej scenie i opowiesz, jak pokonałaś chorobę.
W dniu koncertu ze sprzedaży cegiełek uzyskano 5 550 zł, ze sprzedaży obrazów – 1 210 zł, dochód z loterii to 1 230 zł, razem 7 990 zł. Pieniądze zostały wpłacone na konto Fundacji „Usłysz Marzenia” z przeznaczeniem na leczenie Oli. Fundacja „Usłysz Marzenia” założyła subkonto w Banku Spółdzielczym w Ostrowi Mazowieckiej Filia w Wyszkowie nr:
27 8923 0008 0901 9418 2009 0002, dopisek „Aleksandra Zamczewska”. Przy wypełnianiu PIT-U można odpisać 1 proc. podatku na leczenie Oli. Należy podać numer KRS fundacji oraz w informacjach uzupełniających koniecznie wpisać „Aleksandra”.
Fundacja „Usłysz Marzenia”
Status organizacji pożytku publicznego KRS: 0000312232
07-200 Wyszków, ul. Lipowa 4
NIP: 762-196-08-52
REGON: 141624270
tel. 605 086 155
www.uslyszmarzenia.pl
E.E.
W sobotę 17 marca w Wyszkowskim Ośrodku Kultury „Hutnik” odbył się koncert charytatywny „Dla Oli”. Organizatorami był WOK „Hutnik” i fundacja „Usłysz Marzenia”. W tym dniu prowadzona była również aukcja obrazów i loteria fantowa. Można było wygrać wiele wartościowych rzeczy, m.in. zestawy kosmetyków, piłkę z autografem W. Szaranowicza, srebrne pierścionki, pierścionek z brylantami. Na widowni zasiadło wiele osób, którym temat choroby, cierpienia, nie był obcy, a los Oli poruszył serca.
– Ten koncert to skromny prezent od mieszkańców miasta – mówili prowadzący imprezę, Nina Wilczyńska i Michał Ciok, którzy w trakcie koncertu przybliżali widzom postać Aleksandry Zamczewskiej: opowiadali o jej szkole, pracy, pasjach, talentach i marzeniach na przyszłość. Ukończyła architekturę, ma za sobą warsztaty architektoniczne w Chinach, jest współautorką pomnika na Powązkach, poświęconego ofiarom Smoleńska. Jej miłością jest sport, świetnie jeździ na nartach, lubi nurkować. Wśród wykonawców koncertu znaleźli się tancerze ze Studia Tańca MB, Rewia Dziecięca „Sylaba”, która zaprezentowała kilka numerów z ostatniej premiery, żonglerzy, muzycy, wokaliści z WOK „Hutnik” i uczestnicy konkursu „Supertalent Wyszkowa”, m.in. Weronika Getka, Jeremiasz Chomontowski, Łukasz Samowski, Marianna Wrzosek, Michał Ciok, Monika Turek, Michał Nasiadka. Gwiazdą wieczoru był Bartosz Kuśmierczyk, zdobywca Grand Prix Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki lat 60- i 70-tych, znany z programów telewizyjnych „Szansa na sukces” i „X Faktor”, obecnie wokalista zespołu Roberta Chojnackiego. Publiczności zaprezentował się też duet Ewa i Stanisław Rapaczowie, którzy wykonali arię z opery „Upiór w operze”, wystąpili ponadto gitarzyści, m.in. Adam Karpiński i Wojciech Pakieła.
– Olu, pokonasz przeszkody i zrealizujesz swoje plany – mówili do obecnej na sali Oli prowadzący po zakończeniu koncertu. – Przypomnij sobie, ile razy podczas nauki jazdy na nartach upadałaś i podnosiłaś się. Teraz również musisz podnieść się i walczyć, całe miasto trzyma kciuki. Jeszcze staniesz na tej scenie i opowiesz, jak pokonałaś chorobę.
W dniu koncertu ze sprzedaży cegiełek uzyskano 5 550 zł, ze sprzedaży obrazów – 1 210 zł, dochód z loterii to 1 230 zł, razem 7 990 zł. Pieniądze zostały wpłacone na konto Fundacji „Usłysz Marzenia” z przeznaczeniem na leczenie Oli. Fundacja „Usłysz Marzenia” założyła subkonto w Banku Spółdzielczym w Ostrowi Mazowieckiej Filia w Wyszkowie nr:
27 8923 0008 0901 9418 2009 0002, dopisek „Aleksandra Zamczewska”. Przy wypełnianiu PIT-U można odpisać 1 proc. podatku na leczenie Oli. Należy podać numer KRS fundacji oraz w informacjach uzupełniających koniecznie wpisać „Aleksandra”.
Fundacja „Usłysz Marzenia”
Status organizacji pożytku publicznego KRS: 0000312232
07-200 Wyszków, ul. Lipowa 4
NIP: 762-196-08-52
REGON: 141624270
tel. 605 086 155
www.uslyszmarzenia.pl
E.E.
Komentarze
Dodane przez Wanda, w dniu 23.03.2012 r., godz. 22.50
miasto mogłoby dołożyć, ale woli walić na promocyjne reklamy nietrafionych imprez co tydzień po ok. 1000 pln
miasto mogłoby dołożyć, ale woli walić na promocyjne reklamy nietrafionych imprez co tydzień po ok. 1000 pln
Dodane przez Bożena, w dniu 24.03.2012 r., godz. 20.41
To co się ostatnio dzieje woła o pomstę. Jest tyle realnych potrzeb... na rzeczy ważne zawsze brakuje pieniędzy, na inne jest ich chyba stanowczo za dużo wydawane. Pani Olu tak mi przykro...
To co się ostatnio dzieje woła o pomstę. Jest tyle realnych potrzeb... na rzeczy ważne zawsze brakuje pieniędzy, na inne jest ich chyba stanowczo za dużo wydawane. Pani Olu tak mi przykro...
Dodane przez Jan4P, w dniu 25.03.2012 r., godz. 08.36
Ktoś reprezentował urzędy?
Ktoś reprezentował urzędy?
Dodane przez Anonim, w dniu 25.03.2012 r., godz. 11.37
Pani Aleksandro wstyd mi trochę za Wyszków. Myślę, że się nie postaraliśmy. Powinno być nas w tym dniu więcej. Przepraszam.
Pani Aleksandro wstyd mi trochę za Wyszków. Myślę, że się nie postaraliśmy. Powinno być nas w tym dniu więcej. Przepraszam.
Dodane przez Maria, w dniu 26.03.2012 r., godz. 09.55
Żałuję Pani Aleksandro, że nie mogłam być na koncercie i Panią wesprzeć, jest mi bardzo przykro. Postaram się jednak to naprawić. Będę się również za Panią modlić.
Żałuję Pani Aleksandro, że nie mogłam być na koncercie i Panią wesprzeć, jest mi bardzo przykro. Postaram się jednak to naprawić. Będę się również za Panią modlić.
dla Oli
Dodane przez Sen, w dniu 27.03.2012 r., godz. 19.08
SŁOWA DO PIEŚNI BEZ SŁÓW Kto cię odmłodzi, żywocie wieczny? Sam się przeinacz! Razem z chmurą się spłomień w zórz szkarłatnej zagęstce. A ja - obłędny nie istniejących zdarzeń wspominacz - Bywam tobie najbliższy tylko we śnie i w klęsce... Nie było dolin - a jednak smutek stał w dolinie... I choć wróżek nie było - w mgłach mówiono o wróżce... Brzegiem obłoków fijolet płynie. Myśli, że płynie. Sen się boczy na tego świateł w nicość rozprószcę. W odmętach nocy niech ciał się strzeże bezbronne ciało, Niech swe losy przesłania byle jakim błękitem. W moim ogrodzie coś się znagliło i zaszemrało - Zaszemrało, jak gdyby ktoś się rozstał z niebytem. Znam ja na pamięć jedną dziewczynę... Znam jej westchnienia I mym ustom uległość pieszczotliwie zawiłą. Nic w niej nie było, oprócz uśmiechu i przeznaczenia - I kochałem ją za to, że więcej nie było. Znam taką duszę, co cmentarniejąc nie do poznania, Sztuczną różę w śmierć niosła... Była niegdyś różystką... Skąd ten świat cały? - I róże sztuczne?... I czyjeś łkania? I ja - w świecie - i ptaki - i pogrzeby - i wszystko? Znam ja złocistość, co śni się niebu w imię rezedy... Dla snów błędnych jest człowiek - lada bożą ustronią. Grał niegdyś wieczór - i łódź się moja rozbiła wtedy O tę zgubną złocistość. Tak się stało, że o nią. Zorza dokrwawia swój żal do nieba w czerwieniach pustych, A obłoki gasnące chcą w bezludny świat uróść. Czymże jest dla mnie - albo dla jezior - albo dla brzóz tych Głuchoniemej wieczności zaraźliwość i burość! Czym tajemnicę w niepowtarzalnych dreszczach roztrwonił, Gdym twe ciało w ciemnościach pieszczotami przejaśnił?... Świat się już dla mnie dość nanicestwił i nastronił - I jam dość się dla świata naczłowieczył i naśnił! Śpieszno mi teraz do zmartwychwstania kilku topoli, Co szumiały w pobliżu zanikłego w snach domu! Śpieszno mi teraz do zatajonej w gwiazdach niedoli, Którą muszę sam przeżyć, nic nie mówiąc nikomu. I co ja zrobię po śmierci z sobą i całym światem? Czy w twych łzach się zazłocę? Czy się we mgle - zniebieszczę? Mrok nieodparty zszedł się w ogrodzie z bezwolnym kwiatem - Myśmy byli w tym mroku i będziemy tam jeszcze! Bolesław Leśmian
Dodane przez Sen, w dniu 27.03.2012 r., godz. 19.08
SŁOWA DO PIEŚNI BEZ SŁÓW Kto cię odmłodzi, żywocie wieczny? Sam się przeinacz! Razem z chmurą się spłomień w zórz szkarłatnej zagęstce. A ja - obłędny nie istniejących zdarzeń wspominacz - Bywam tobie najbliższy tylko we śnie i w klęsce... Nie było dolin - a jednak smutek stał w dolinie... I choć wróżek nie było - w mgłach mówiono o wróżce... Brzegiem obłoków fijolet płynie. Myśli, że płynie. Sen się boczy na tego świateł w nicość rozprószcę. W odmętach nocy niech ciał się strzeże bezbronne ciało, Niech swe losy przesłania byle jakim błękitem. W moim ogrodzie coś się znagliło i zaszemrało - Zaszemrało, jak gdyby ktoś się rozstał z niebytem. Znam ja na pamięć jedną dziewczynę... Znam jej westchnienia I mym ustom uległość pieszczotliwie zawiłą. Nic w niej nie było, oprócz uśmiechu i przeznaczenia - I kochałem ją za to, że więcej nie było. Znam taką duszę, co cmentarniejąc nie do poznania, Sztuczną różę w śmierć niosła... Była niegdyś różystką... Skąd ten świat cały? - I róże sztuczne?... I czyjeś łkania? I ja - w świecie - i ptaki - i pogrzeby - i wszystko? Znam ja złocistość, co śni się niebu w imię rezedy... Dla snów błędnych jest człowiek - lada bożą ustronią. Grał niegdyś wieczór - i łódź się moja rozbiła wtedy O tę zgubną złocistość. Tak się stało, że o nią. Zorza dokrwawia swój żal do nieba w czerwieniach pustych, A obłoki gasnące chcą w bezludny świat uróść. Czymże jest dla mnie - albo dla jezior - albo dla brzóz tych Głuchoniemej wieczności zaraźliwość i burość! Czym tajemnicę w niepowtarzalnych dreszczach roztrwonił, Gdym twe ciało w ciemnościach pieszczotami przejaśnił?... Świat się już dla mnie dość nanicestwił i nastronił - I jam dość się dla świata naczłowieczył i naśnił! Śpieszno mi teraz do zmartwychwstania kilku topoli, Co szumiały w pobliżu zanikłego w snach domu! Śpieszno mi teraz do zatajonej w gwiazdach niedoli, Którą muszę sam przeżyć, nic nie mówiąc nikomu. I co ja zrobię po śmierci z sobą i całym światem? Czy w twych łzach się zazłocę? Czy się we mgle - zniebieszczę? Mrok nieodparty zszedł się w ogrodzie z bezwolnym kwiatem - Myśmy byli w tym mroku i będziemy tam jeszcze! Bolesław Leśmian
Dodane przez Daria, w dniu 28.03.2012 r., godz. 05.12
Piękny wiersz. Potęga poezji słowa ... Dzięki Oli Bolesław Leśmian znów zagośćił w naszych sercach. Serdecznie Pozdrawiam
Piękny wiersz. Potęga poezji słowa ... Dzięki Oli Bolesław Leśmian znów zagośćił w naszych sercach. Serdecznie Pozdrawiam
Dodane przez Kolo, w dniu 28.03.2012 r., godz. 07.35
Trzymam kciuki z Panią, żeby wszystko dobrze sie zakończyło
Trzymam kciuki z Panią, żeby wszystko dobrze sie zakończyło
Napisz komentarz
- Komentarze naruszające netykietę nie będą publikowane.
- Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. nie będą publikowane.
- Za treść komentarza odpowiada jego autor.
- Regulamin komentowania w serwisie wyszkowiak.pl